The Countdown...

Nog 9 dagen voordat ik de oversteek ga maken naar dat gigantische land aan de andere kant van de Tasman Sea! Nu het dichterbij komt, begint het steeds meer te kriebelen. Ik vind het behoorlijk spannend, maar ik heb er ook zin in! De Lonely Planet van Australie bevat al aardig wat gehigh-lighte passages en het verblijf voor de eerste dagen in Melbourne is ook al geboekt.

Ik realiseer me natuurlijk heel goed dat het een gigantische luxe is dat er nu een aantal maanden voor me liggen waarin ik niet zal werken en van dag tot dag kan kijken wat ik ga doen :-)! Al met al heb ik het afgelopen jaar toch enige regelmaat gehad in mijn leventje hier in Taupo met name omdat ik "gewoon" iedere dag naar kantoor moest. Het voelt wel een beetje vreemd om Taupo over 1,5 week achter me te laten, maar zoals de meeste van jullie wel weten, ga ik naar mijn Aussie avontuur nog even terug naar NZ alvorens naar huis terug te keren.

Een goede reden om NZ even achter te laten is overigens het weer. We hebben nu echt winter. Afgelopen week was het weer vergelijkbaar met dat in Nederland, althans als ik de weerberichten op internet mag geloven. Hier was het in ieder geval regen, regen en nog eens regen wat de klok sloeg. Gelukkig hebben de regenwolken inmiddels plaats gemaakt voor de zon, maar we hebben nu wel nachtvorst te pakken en ik kan je wel vertellen dat het hier best heel koud kan worden. Op het Zuidereiland is het bar en boos met sneeuw. Tot 3 weken geleden werd er volop geklaagd door "wintersporters" (NZ heeft vooral op het Zuidereiland een paar goede plekken waar je kan skien en dichter bij huis, is skien op Mt Ruapahu, gelegen in Tongariro National Park en vanuit Taupo prachtig te zien een, goede optie) dat er maar geen sneeuw viel en daardoor de ski-velden gesloten bleven. Afgelopen week viel er echter ineens zoveel sneeuw dat pistes dicht bleven, aangezien er kans was op lawinegevaar en er geen hand voor ogen te zien was. Nu is het allemaal weer wat beter, wel zo prettig want het is hier vakantie en zoals wij in Europa halverwege februari massaal op wintersport gaan, gebeurt dat hier deze week door Kiwi's. Het is een sportief volkje hoor, ze storten zich graag van een berg af (op ski's dan...). Ik heb al eerder gemeld dat ze erg veel hiken (wandelen) en mountain-biken, maar ook golf wordt hier volop gespeeld van vrachtwagenchauffeur, timmerman tot mensen werkzaam in "the corporate world" (bedrijfsleven), iedereen slaat hier op z'n tijd een balletje. Er zijn in Nieuw Zeeland ontzettend veel golfbanen en in tegenstelling tot Nederland hoef je hier niet over een NZ variant van het GVB te beschikken en de prijzen liggen ook niet zo hoog. Ik heb me er overigens nog niet aan gewaagd...

Nu ik hier bijna een jaar heb rondgewandeld, heb ik een aardige indruk van de Kiwi way of living. Met enige regelmaat zeggen Peter, Antje en ik tegen elkaar "rare jongens die Nieuw Zeelanders". Een aantal dingen gaan er hier echt anders aan toe dan in "ons jachtige Nederland". Ik heb al eerder gemeld dat het tempo hier vele tandjes lager ligt, iets waar ik inmiddels wel aan gewend ben, maar me toch ook nog wel over kan verbazen. De hele samenleving is sowieso anders ingericht, dat uit zich ondermeer vrij duidelijk via tv commercials. Ooit in Nederland op prime time een reclame gezien voor ontwormingsmiddel voor schapen?!? Ja, misschien niet zo fris, maar hier aan de orde van de dag. Iemand recentelijk nog een paar rubberlaarzen (gumboots) aangeschaft nadat 'ie een werfende spot op tv hiervoor had gezien. Bijna dagelijks komt er hier een reclame voorbij waarbij 2 paar benen in groene rubberlaarzen onder een dekbed uitsteken en dan de voice-over die volgt met "you will enjoy them so much, you never want to take them off!" Nou, ik zou er bijna van naar de winkel rennen...Ze heten overigens Bekina's (mocht je misschien toch zwaar geinteresseerd zijn geraakt), door ons al heel flauw omgedoopt tot Bikini's :-)

Echt, ik heb regelmatig op de grond gelegen van het lachen of met ongeloof naar het beeldscherm zitten staren door hetgene wat er nu weer voorbij kwam. Een reclame voor bv. een uitzendbureau (toch zeker in ieder reclameblok wel te zien in Nederland) heb ik hier in dat jaar tijd nooit gezien. Hiermee wil ik alleen maar aangeven dat hier de focus nog duidelijk ligt op de primaire sector en niet op de tertiaire. (ja, ik heb vroeger heus wel opgelet bij economie, of was het nou bij aardrijkskunde...).

Een andere Kiwi- wijsheid, geld moet rollen! Sparen...waar is dat goed voor, dat komt later wel. Nu hebben we het, dus nu geven we het uit en neeeeee....niet aan verzekeringen, hartstikke saai...en waar is dat nou goed voor! Je wordt hier een beetje meewarig aangekeken als je uitlegt, dat je in Nederland een ziektekostenverzekering hebt en daar al snel zo'n ruim NZ$ 200 (ca. 100 euro) voor betaald. Pensioenregeling, reisverzekering, levensverzekering...ze begrijpen er allemaal niks van (uitzonderingen daargelaten natuurlijk, want er zijn natuurlijk ook wel NZ die wel voor het spreekwoordelijke appeltje voor de dorst zorgen en deelnemen aan de "Kiwi-saver"). En de mededeling dat je in Nederland de fiets, hond of kat kan verzekeren is voor de (meeste) Kiwi's aanleiding om over de grond te rollen...van het lachen dan. Overigens heeft de economie het momenteel wel aardig zwaar te verduren, de aarde die maar blijft rommelen en bewegen...dat werkt niet echt mee. O ja, wij hadden 2 weken geleden ook een aardbeving, 6.5 op de schaal van Richter, op 30 km afstand van Taupo. Gelukkig wel op een diepte van 150 km, dit had als gevolg dat wij er helemaal niks van gevoeld hebben, maar we wel bezorgde textjes kregen uit o.a. Wellington van vrienden om er zeker van te zijn dat met ons alles goed ging. Zij waren namelijk wel behoorlijkt geshacked, het blijft toch een raar fenomeen zo'n aardbeving.

Overigens heb ik natuurlijk het afgelopen jaar wel zo mijn steentje bijgedragen aan de NZ economie. Ik heb inmiddels nog maar 2 dagen werken voor de boeg, ik vond het echt een geweldige ervaring om bij The Green Spot te werken, het was op de eerste plaats hartstikke leuk, maar daarnaast was het ook fantastisch om te zien hoe dat er nou precies aan toe gaat in "werkend Nieuw Zeeland". Toch een beetje anders dan in Europa, een voorbeeld; een paar weken geleden belde een leverancier me met de mededeling dat hij een week later even langs zou komen, we zijn nu zo'n 3,5 weken verder, maar ik heb hem nog steeds niet gezien :-) Toch is er niemand die zich daar druk over maakt, wel nee, "als 'ie de volgende keer in de buurt, komt 'ie dan toch even langs. Het kan ook zomaar gebeuren dat er ineens een leverancier in kantoor staat (vaak met iets lekkers voor de "morning tea", je hoort ons dus niet klagen). Stel je hierbij niet iemand strak in het pak voor, gewoon lekker op de "jandals" (slippers) en korte broek. Goed in de toeristische sector gaat het er allemaal wat losser aan toe dan in de "corporate world", maar je bent hier al vrij snel overdressed en dan wordt je toch wel enigszins aangekeken of je van lotjegetikt bent :-). Van te voren afspraken maken, gebeurt wel maar de verrassingstechniek werkt voor de Kiwi's ook uitstekend.

Voor mij zit het er dus bijna op, afgelopen donderdag hebben we mijn afscheidslunch al gehad in verband met vakantie van collega's deze week. Volgens Jan zal ik in ieder geval herinnerd worden om mijn lach, ik moet zeggen ik heb er ook aardig wat afgelachen :-)

Volgende week zal ik met name druk zijn met pakken en tijdelijk afscheid nemen van de mensen die ik hier heb leren kennen. Mijn spullen die ik niet mee neem, mag ik zolang bij Peter en Antje stallen. Eind oktober ben ik weer terug in NZ, hopelijk is de lente hier dan inmiddels weer los gebarsten en kan ik nog van een paar fijne weken genieten. Ik weet zeker dat ik eenmaal terug in Nederland enorm zal genieten van de oer-Hollandse dingen, maar ook absoluut dingen van hier ga missen!

Mijn volgende bericht gaat vanuit Australie komen, dus voorlopig voor de laatste keer "kia ora" vanuit Nieuw Zeeland.

Marie-Louise