The Kiwi Way

Vanuit mijn nieuwe en tijdelijke woning "Kia Ora". Hoewel de drie koningen al heel lang weer vertrokken zijn (voor een jaar weer opgeborgen op zolder) wil ik iedereen toch nog een heel voorspoedig 2011 toewensen. Ik hoop dat iedereen leuke feestdagen heeft gehad, ik heb nog enigszins wat van de Nederlandse donkere dagen sfeer mee gekregen, door wanneer mogelijk te luisteren naar 3 FM Serious Request via internet. Toch wel leuk om daar iets van mee te pikken. In goede Kiwi traditie hebben wij de BBQ aangestoken en een lekker biertje gedronken.

Inmiddels is januari dus al weer ver gevorderd, en is het op ruim een 1 week na, 6 maanden geleden dat ik hier aankwam. Ik denk dat ik me nu inmiddels wel kan permiteren om iets over de "Kiwi way of living" te vertellen. Ik heb al eerder gezegd dat wanneer je in een land woont en werkt je toch meer mee krijgt van de cultuur, dan wanneer je er alleen reist. Zoals een aantal van jullie weet, heb ik ook een aantal maanden van de Zweedse cultuur mogen proeven (lang geleden, oei...waren blijven de jaren), maar dat was toch anders, want daar waren we met een groep internationale studenten en gingen we naar "school", waardoor je iets makkelijker mensen ontmoet. Hier komt het dus wat meer op mezelf aan, maar ik kom inmiddels in de supermarkt al Kiwi bekenden tegen :-)

Volgens goed Kiwi gebruik moet er regelmatig verhuisd worden, daar doe ik dus al helemaal aan mee. Afgelopen weekend zijn we van de ene kant van Taupo helemaal naar de andere kant verhuisd. Voor mij was het vrij eenvoudig, kwestie van mijn kofferbak volstouwen met mijn kleine hoeveelheid bezittingen. Mijn flatmate daarentegen bezit heeeeeel veeeel spullen, dus zondagavond kon je me echt opvegen na het inpakken, sjouwen, uitladen en uitpakken, maar we zitten er inmiddels prima bij. Mijn flatmate haal ik niet meer in, zij is in de 22 jaar dat ze in deze omgeving woont al 15x (!) keer verhuisd, maar ik doe toch aardig mijn best door over 5 weken weer te verkassen. Verhuizen stond niet direct op mijn "things-to-do in New Zealand" lijstje, maar past dus wel helemaal in de New Zealand lifestyle.

Het is hier hartje zomer en dus speelt het leven zich met name buiten af, al zou je dat vandaag niet zeggen, want de regen komt met bakken uit de hemel. Hoe dan ook doorgaans worden de BBQ's aangestoken en hele families zitten 's avonds massaal aan het meer met (veel) drank binnen handbereik. Reden dus voor de burgers beste vriend, de politie, om alcohol controle's te houden. Zo reed ik dus een kleine maand geleden ook in een "fuik". Het was op een vrijdagavond en na het werk waren we even naar "Plateau" (een bar/restaurant hier in Taupo, waar de locals uithangen) gegaan om een biertje te drinken, dat hier overigens erg lekker is en bij de temperaturen die we gehad hebben, lest het de dorst enorm! Ik was natuurlijk heel verantwoordelijk gestopt na 2 glaasjes :-), dus ik hoefde me geen zorgen te maken. Het was alleen de alcohol controle op zich die me een beetje van m'n stuk bracht...

Een vrouwelijke agent hield me een apparaatje onder de neus en zei op gewichtige toon "your name and address please". Ik was helemaal in de veronderstelling dat ik moest blazen, en begon het apparaatje al half uit haar handen te trekken. Waardoor ze nog baziger zei "your name and address..." dus ik keek haar heel dommig aan, wat haar blijkbaar nog meer irriteerde en je zag haar denken "bloody tourists" Toen ik eenmaal begreep wat er van me verwacht werd en "no alcohol" op het apparaatje verscheen, mocht ik weer verder. Dat was dus weer een nieuwe ervaring in mijn "Kiwi leven", je alcohol percentage wordt hier dus gemeten aan de hand van je adem die je uitblaast wanneer je wat zegt. Het lijkt me niet bepaald een waterdichte methode, maar ach de discussie hoeveel je nu precies kan drinken en dan nog mag rijden wordt hier ook levendig gevoerd, waarbij de resultaten uiteen lopen van 2 glazen tot 8. Er vallen hier dan helaas ook vrij veel verkeersslachtoffers.

Een van de dingen qua Kiwi-cultuur die ik aan me voorbij laat gaan, is op blote voeten rondwandelen op straat, heel normaal hier. Als je dat in Nederland zou doen, loop je toch de kans om een etiket opgeplakt krijgen. Wat ik leuk vind aan dit land, is dat mensen nog iets meer bij de dag leven, ze plannen veel minder en het is ook heel gebruikelijk om gewoon bij familie of vrienden binnen te vallen, zonder dat je hier van te voren een afspraak voor hebt gemaakt. Daarbij moet je dan ook bedenken dat veel mensen ver van elkaar vandaan wonen, dus als ze eenmaal op een "road trip" gaan, stoppen ze bij ieder familielid, vriend, kennis etc.
Het is overigens wel zo dat veel mensen door bij de dag te leven, qua werk niet echt een planning hebben. Ik heb al aardig wat mensen ontmoet die misschien wel 10 verschillende banen hebben gehad, maar hier wordt dat wat minder als een probleem gezien en ze rollen dus makkelijk van bv. tandartsassistente naar kok, naar reisleider terug naar secretaresse. Het motto "je werkt om te leven en je leeft niet om te werken", staat in ieder geval bij velen hoog in het vaandel. Veel Kiwi's gaan overigens ook voor een (paar) jaar "overseas" om in andere landen, veelal Australie en UK, te wonen en te werken, voor velen wel met de motivatie om geld te verdienen, want de lonen zijn hier in verhouding erg laag, maar ook voor de ervaring. Nieuw Zeeland ligt nu eenmaal toch wat geisoleerd met alleen de Aussie als enigszins naaste buren.

Na de eerste 6 maanden kan ik ook wel een beetje een balans opmaken, van dingen die ik mis afgezien natuurlijk van familie en vrienden. Bloemen is daar een van, zoals bij een aantal bekend, hou ik enorm van bloemen en heb ik in Nederland ook altijd bloemen in mijn huis staan. Als je hier een bosje wil kopen is het a) van dusdanige treurige kwaliteit dat het snel in de vuilnisbak ligt en b) je betaald een vermogen voor het allerkleinste bosje. Gelukkig bloeien er op het moment veel wilde bloemen in het veld, dus dat maakt het weer een beetje goed.
Ik was ook erg blij toen een paar weken geleden een pakket uit Nederland aankwam (nogmaals heel veel dank daarvoor) met daarin ondermeer drop en stroopwafels! Voor kerst kreeg ik o.a van Peter en Antje een ontbijtkoek, die kan je hier in een speciale winkel kopen, dat was ook wel echt een traktatie. Ik ga binnenkort naar Hamilton waar een "Dutch shop"is, ik wil daar een stukje kaas kopen. Ben nu wel gewend aan de kaas hier, maar die is toch nergens zo goed als in NL :-).

Februari staat voor de deur en dit is doorgaans de warmste maand in Nieuw Zeeland. We hebben ook 2 lange weekenden in het vooruitzicht, aankomend weekend is het Auckland Anniversary Day (historische viering van Auckland als provincie), de week erna Waitangi Day. Op 6 februari 1840 werd het verdrag van Waitangi ondertekend en werd Nieuw Zeeland als staat erkend en dat wordt dus nog ieder jaar gevierd. In deze vrije weekenden wil ik op pad gaan en ondermeer via Whakatane naar Coromondel rijden, een erg mooie omgeving in Nieuw Zeeland. Daarna heb ik 3 weekenden op een rij, concerten om naar toe te gaan. Eerst naar Sting, een week later naar een concert van 3 Kiwi acts, die hier erg populair zijn (Midnight Youth, Brooke Faser en Opshop, erg leuke muziek moet ik zeggen!) en natuurlijk wanneer je in Nieuw Zeeland bent, moet je natuurlijk naar zo'n beetje de enige Kiwi band bekend in Nederland (voor zover ik weet), Crowded House. Hier ga ik samen met mijn Nederlandse vriendinnetje Sjieuwke naar toe. Allemaal leuke dingen om naar uit te kijken dus!

Tot zover weer even een update van mijn reilen en zeilen. O ja, tussendoor werk ik natuurlijk ook nog :-). Het is op het moment erg druk, veel reizigers hier, boekingen die nog binnen blijven komen en alweer aanvragen voor het najaar, euh...dat is dus de lente weer hier. Nieuw Zeeland is als de op een na beste bestemming (New York is het populairst) ter wereld gekozen, dus dat zijn goede berichten voor ons kantoor!

Veel groeten vanaf de andere kant!
Marie-Louise