Kamelen, kangaroes...en kiwi's

Kamelen, Kangaroes en Kiwi's...

Ik had me echt voorgenomen om na Alice Springs wat op mijn weblog te zetten, maar met nog zoveel te zien en zo weinig tijd kwam het er niet van. Nu dan toch even een update van mijn laatste weken in Australie en inmiddels ben ik ook weer aan het reizen geslagen in Nieuw Zeeland, daarover straks wat meer.

Om het "rode hart" van Australie te doorkruisen, had ik mijn keuze laten vallen op The Ghan. Deze trein vertrekt vanuit Darwin, via Katherine naar Alice Springs en gaat vervolgens verder naar Adelaide. Als je de reis in één keer maakt, ben je zo'n 3 dagen (!) onderweg. Ik nam er mijn tijd voor en heb de reis onderbroken door een week in Alice te verblijven. Tijdens mijn trip naar Kakadu heb ik een Zwitserse ontmoet en we konden het goed vinden. Ze bleek op dezelfde dag met The Ghan vanuit Darwin te vertrekken, dus na wat geregel konden we naast elkaar zitten. We hadden een zogenaamde "Red-seater", deze stoel kun je vrij ver naar achteren klappen zodat je 's nachts er nog enigszins comfortabel in kan slapen. Qua beenruimte was het ook best prima gesteld. Er is een restaurant aan boord van de trein waar je ontbijt, lunch en diner kan bestellen. Voor de nodige verfrissing kun je zelfs onder de douche springen (enigszins een uitdaging kan ik uit eigen ervaring zeggen om in een wiebelende trein te douchen, maar wel erg welkom na een bezoek aan Katherine Gorge waar het 40 graden was). Overigens kun je ook zeer luxe reizen met The Ghan in de "Gold of Platinum" coupés, maar hier hangt een fors prijskaartje aan.

Anyway, met een uur vertraging vertrokken we dan toch uit Darwin. De trein had in eerste instantie een snelheid van 30 kilometer per uur (voor ons gevoel dan), maar kwam na een tijdje toch op gang. Na een paar uur kwamen we in Katherine aan, waar we de trein voor 4 uur konden verlaten. Hier konden we een tour volgen naar de al genoemde Katherine Gorge. Heel mooi, maar wel heel warm. Met een bootje voeren we van de ene naar de andere gorge en onderweg spotten we ook nog een krokodil. Na dit uitstapje weer terug de trein in en na een verrassend goede nachtrust kwamen we de volgende ochtend in Alice Springs aan. Tja, wat moet ik over Alice zeggen, het is echt in "the dessert". Het is niet bepaald een mooie plaats (vind ik dan), met name een uitvalsbasis voor ondermeer Kings Canyon en Uluru. De laatste herbergt de beroemde Ayers Rock, wauw...dat is echt een enorme rots. Ik heb de 10,5 km er rondom heen gelopen (om 06.15 's morgens anders is het gewoon te warm) en ik vond het erg indrukwekkend. Ayers Rock is een heilige plek voor de Aboriginals en op verschillende plekken zijn oeroude rotstekeningen terug te vinden. Door z'n imposante afmetingen en z'n kleuren (vooral rood, maar door de invloed van de zon verandert dit) wordt je wel even stil. Ik denk dat ik Uluru en omgeving wel zo'n beetje het meest indrukwekkende landschap vond in Australie. De rode aarde, de vegetatie, maar vooral ook het spotten van kamelen in het wild (!) vond ik echt geweldig.

Na een week Alice Springs en omgeving vertrok ik weer met The Ghan om mijn reis naar het zuiden te vervolgen. Zo'n 24 uur later kwam ik aan in Adelaide. Deze mooie (universiteits) stad was wel weer even anders dan Alice, ik vond in ieder geval de temperatuur wat aangenamer al moet ik zeggen dat ik inmiddels aardig gewend was geraakt aan de 35+ temperaturen. Via The Grampians en de fameuze Great Ocean Road (ik begrijp nu waarom mensen hier zo enthousiast over zijn, het is prachtig!! Het was die dag niet zo'n mooi weer, maar heb toch alle stops gemaakt waarbij de "12 Apostelen" natuurlijk het hoogtepunt vormde). ben ik uiteindelijk weer terug in Melbourne aangekomen, waar ik nog 2 nachtjes heb doorgebracht. Het was enigszins een gekkenhuis in Melbourne, want The Queen kwam gedurende 4 uur de stad bezoeken. Ik heb met name een paar uur doorgebracht in The Botanical Gardens om een beetje aan deze "koninklijke koorts" te ontkomen.

Donderdag 27 oktober zat mijn Australie avontuur er dan toch echt op en kon ik terug kijken op 3 geweldige maanden waarin ik ontzettend veel leuke dingen heb gedaan, gezellige mensen heb ontmoet en genoten heb van wat dit enorme land te bieden heeft. Een defect vliegtuig en passagiers die niet op tijd aan boord waren, zorgde voor enige stress tijdens de terugvlucht naar Wellington. Mijn overstap tijd voor Taupo was niet zo lang en ik moest ook nog door de douane etc., maar gelukkig kon ik precies op moment van boarden in het mini vliegtuigje terug naar Taupo stappen. Peter en Antje stonden me al op te wachten en het was hartstikke leuk en fijn om hen na 3 maanden weer te zien. 's Avonds hebben we onder het genot van een lekker glaasje champagne alle nieuwtjes uitgewisseld en heb ik hen natuurlijk over mijn avonturen verteld. Het was erg vertrouwd om weer in Taupo te zijn en een aantal mensen te ontmoeten om daarmee bij te praten zoals mijn oud-collega Debbie en flatmate Lauren. Ik heb zelfs ook nog een dagje bij The Green Spot wat hand-en-span diensten gedaan.

Afgelopen dinsdag heb ik mijn "reizigersjas" weer aangetrokken en ben ik richting het noorden getuft. Dit gedeelte van NZ heb ik nog niet eerder bezocht. Mijn autootje was enigszins een bron van verontrusting, want hoewel in mijn afwezigheid Peter er wel wat mee gereden heeft, weigerde hij zaterdag elke dienst. Gelukkig bracht een nieuwe accu uitkomst en inmiddels heb ik al aardig wat kilometers afgelegd door het prachtige Bay of Islands en Northland. Morgen ga ik met een tour naar het uiterste puntje van Nieuw Zeeland, Cape Reinga. Terwijl ik dit zit te tikken, komt de regen met bakken uit de lucht, hopelijk is het morgen een beetje opgeklaard.

Ik ben het besef van tijd, plaats (stond van de week in de supermarkt en wist even niet meer of ik nu in Australie of Nieuw Zeeland was en dan zowel Aussie als NZ dollar in je portomonnee hebben, maakt het ook niet echt makkelijker) en data nu toch echt een beetje kwijt, maar ik weet wel dat de weken nu gaan vliegen. Veel winkels hebben de kerstspullen al in de schappen liggen (blijft een vreemde gewaarwording, kerstmis in de zon) en dat betekent nog zo'n 6,5 week en dan kom ik thuis!!! Heel fijn, maar gelijk toch ook wel een beetje vreemd na zo'n 16 maanden weg te zijn geweest. Ik kijk er in ieder geval wel erg naar uit om jullie allemaal weer te zien. Voor die tijd vast nog wel een update van mijn laatste weken hier!

Kia Ora
Marie-Louise