Finding Nemo Live

Nog maar 2,5 week en dan zit mijn reis door Australie erop! Ik kan niet geloven hoe snel de tijd gaat. Tot mijn schrik zag ik dat het ook ruim een maand geleden is dat ik iets op mijn weblog heb geplaatst, ik ben ook zo druk met de toerist/backpacker uithangen :-) Een niet altijd even soepel werkend internet en het afleggen van lange afstanden in de auto (in Queensland ben je zomaar 4 uur onderweg om van A naar B te rijden) zijn hier ook deels debet aan.

Ik ben in ieder geval inmiddels aanbeland in tropisch Darwin, en warm is het hier dat kan ik jullie wel vertellen !! Temperaturen van rond de 32 graden, niet echt my cup of tea heel eerlijk gezegd (lang leve de airco), maar natuurlijk wel de ultieme Aussie beleving om binnen 6 weken van temperaturen rond de 16 graden naar 32 graden te gaan en dat in één land.

Morgen stap ik op The Ghan, de trein die me naar Alice Springs gaat brengen en vandaaruit zal ik de beroemde Ayers Rock gaan bezoeken. Maar laat ik even terug gaan in de tijd, de afgelopen weken heb ik uiteraard ook niet stil gezeten. Laat ik de hoogtepunten met jullie delen :-). Na mijn verblijf in Sydney ben ik via de oostkust omhoog gaan rijden richting The Gold Coast. Ik vond met name Byron Bay een ongelofelijk leuk plaatsje, ik heb hier een (korte) coastal track gelopen die me naar een vuurturen bracht. Van hieruit had ik een fantastische uitzicht over de oceaan en ik werd helemaal blij toen ik vrij dicht bij de kust wel 20 dolfijnen door het water zag tuimelen. Na een paar relaxte dagen in Byron Bay heb ik mijn weg vervolgd. Ondanks de mooie stranden kon The Gold Coast me niet heel erg boeien. Zeer toeristisch, veel hoogbouw, eigenlijk een uit de kluiten gewassen Scheveningen (dat vond ik dan, maar ik weet zeker dat heel veel mensen deze mening niet met me delen en het er geweldg vonden) en dan uitgespreid over een groot aantal kilometers. Wel heb ik erg genoten van mijn bezoek aan Fraser Island. In alle vroegte werd ik opgehaald door een 4WD truck en bij aankomst op het eiland zijn we over het strand en later door de bush gereden. Onderweg hebben een korte track gelopen en we hadden een goede chauffeur / gids die interessant kon vertellen.

Na nog wat andere tussenstops ben ik terechtgekomen in Airlie Beach. Hier vandaan vertrekken allerlei verschillende boten/zeilschepen richting The Whitsundays en The Great Barrier Reef. De laatste is waarschijnlijk Australie's grootste trekpleister, het strekt zich uit over zo'n 2000 kilometer, staat op de Werelderfgoedlijst en van horen zeggen een van de beste plaatsen ter wereld om te duiken. Op vrijdagochtend vroeg ging ik aan boord van The Kiana, met een groep van 14 anderen en een crew van 4 verlieten we de haven. De groep bestond uit een aantal Engelsen, Aussies en twee Franse zusjes. We konden het gelijk goed met elkaar vinden, dus de stemming zat er snel in. Eenmaal op het water zagen we dolfijnen, zeeslangen en allerlei vissen. Australie heeft de twijfelachtige eer om de 8 dodelijkste dieren in werelds top 10 (van horen zeggen, misschien beweert Wiki iets anders), tot z'n "inwoners" te mogen noemen. Een hiervan is de "stingray" (Wie herinnert hem nog; Steve Irwin, de erg enthousiaste "krokodillen-jager" die door de steek van dit dier om het leven is gekomen, een levende legende onder de Australiers), ik heb deze stekelige vis, weliswaar van veilige afstand, mogen bewonderen. Ook waren er wel duizend kleine blauw-kleurige krabbetjes, die zich met grote snelheid voortbewogen en zich, zodra we ze benaderden, in vliegensvlucht vaart zich in het zand ingroeven, een erg grappig gezicht.

De volgende dag was het tijd om te duiken, iets wat ik nog nooit had gedaan. Ik vond het behoorlijk spannend, dat "ademen onder water" vond ik ergens toch een beetje enge gedachten. Met nog 3 andere meiden die ook nog nooit gedoken hadden kregen we een stoom cursus en niet veel later ging ik compleet uitgerust in stinger-suit en -hoodie (hoewel niet helemaal het seizoen; onnodige risico's werden niet genomen), wetsuit, flippers en natuurlijk niet te vergeten met zuurstofflessen en de hele verder rattaplan het water in. Wauw, dit was wel echt gaaf! Helaas kreeg ik op een bepaald moment wat te veel last van mijn oren en helemaal relaxt was ik ook niet, maar heb me toch wel voorgenomen om bij terugkomst in Nederland voor mijn PADI te gaan, want wil graag meer van de wereld onder water zien. Gelukkig heb ik wel veel kunnen snorkelen en de meest wonderlijke vissen (Nemo heb ik overigens niet gespot die leeft dieper in de oceaan) en 3 grote zeeschildpadden kunnen bewonderen. De hele trip was ongelofelijk gaaf en door de leuke groep super geslaagd. Bij terugkomst in Airlie Beach hebben we met z'n allen gegeten en nog wat biertjes gedronken.

De volgende dag heb ik mijn reis verder naar het noorden voortgezet. Queensland is duidelijk ruiger dan Victoria en New South Wales, de afstanden zoals gezegd langer en de plaatsen zijn "country-towns", vrij klein en een erg relaxte sfeer. Na een aantal dagen in Port Douglas doorgebracht te hebben, waar ik met name geluierd heb en wat zon heb gepakt ben ik via Cairns naar Darwin gevolgen. Afgelopen dagen heb ik een tour gevolgd naar Litchfield en Kakadu National Park, wederom heel gaaf. Met opnieuw een ontzettende leuke groep bestaande uit een een aantal Fransen, Zwitsers, Duitsers en Aussies zijn we naar deze prachtige NP's geweest. Onze gids was een typische Aussie bloke en ondanks dat hij nog vrij jong was, wist hij heel veel over de omgeving en de Aboriginal Culture te vertellen. In Kakadu leven krokodillen, zowel "Freshy's (zoetwaterkrokodillen waarvan gezegd wordt dat ze mensen met rust laten, maar een van de Rangers die ons informatie gaf over de regio wilde daar geen garanties voor afgeven) en Salty's, deze laatste staan bekend als zeer agressief en vallen mensen aan regelmatig met fatale afloop. Ik had in Darwin al een voorproefje genomen door een park te bezoeken waar de Salty's leven maar hier zaten ze veilig achter glas en stevige hekwerken, in Kakadu leven ze langs de rivierbedden.

Overal staan grote borden dat zwemmen op eigen risico is, maar er zijn plaatsen waar het min of meer veilig is om te plonsen. Met temperaturen van rond de 40 graden is dat echt het enige wat je wil en neem je het eventuele risico om oog in oog te komen met een krok een klein beetje op de koop toe. In Litchfield NP zijn een aantal plaatsen waar het deze tijd van het jaar in ieder geval veilig is en we hebben daar heerlijk rondgespatterd op een aantal plekken. Later in de avond zijn we met een bootje over een zogenaamde "billabong" gaan varen en hier kon ik deze engerds dan toch echt van heel dichtbij aanschouwen. Onze bootje dobberde op zo'n 2 meter (echt niet overdreven!!!) van een enorme, volgens de Ranger, mannelijke krok. Ik schoof langzaam wat dichter naar het midden van het bootje om toch een paar extra centimeter te winnen... Waarschijnlijk had deze net een maaltijd achter de kiezen, want vrij onverstoorbaar bleef 'ie langs de kant naar ons bootje loeren. Ik vond het niet erg dat we weer verder gingen, maar moet zeggen dat het toch wel heel gaaf was om deze griezelige jongen van dichtbij te bekijken.

De volgende ochtend was het vroeg opstaan om naar Kakadu te rijden. Na een ietwat gebroken nacht in een semi-tent, niet echt mijn favouriete onderdeel van de trip, maar bij aankomst in het park wel de moeite waard. Overal bijzondere vogels, wilde paarden, mooie bloemen en planten en ook heeeele enge grote spinnen die gelukkig wel rustig in hun web bleven zitten. Overigens voor de goede orde, mevrouw spin was mega, meneer spin moest we met een microscoop zoeken. Dit zorgde natuurlijk voor een hoop hilariteit en een flinke discussie in de groep, waarbij de franse, italiaanse, duitse en natuurlijke nederlandse accenten over elkaar heen buitelden :-). De plek waar we vervolgens stopten voor een duik was onbeschrijfelijk mooi en leek wel een zwemparadijs met allerlei kleine watervallen en stenen waar je vanaf kon glijden, was erg lachen. In de middag gingen we richting Ubirr waar we eeuwenoude Aboriginal rotstekeningen hebben bekeken en meer over deze cultuur te horen kregen.

De laatste dag van onze tour hebben werden we na een flinke wandeling waar we over grote keien moesten klimmen, beloont met weer een zwempartij in wederom een fantastisch stukje natuur. Er was wel een staaltje 4WD vaardigheid nodig om in de buurt van deze plek te komen...oef, we werden behoorlijk door elkaar geschut, maar gelukkig had onze chauffeur/gids het aardig onder de knie. Na de lunch moesten we helaas afscheid nemen van een aantal mensen in ons groepje, zij hadden een 5-daagse tour geboekt, de anderen waaronder ikzelf een 3-daagse. We werden opgehaald door een andere gids/chauffeur en we hebben ons een breuk gelachen om hem. Hij had een voorliefde voor rapmuziek, met name in een andere taal dan Engels. Zo scheurde we door de Australische bush met Lange Frans en Baas B en "Het land van" (wie het nummer niet kent, zo'n beetje alle hollandse cliché's zijn hierin verpakt en zonder iemand te willen beledigen het is niet echt mijn smaak, zeg maar). Ik kwam echt niet meer bij, helemaal toen onze gids ging mee "rappen" in het Nederlands. Hij bleek 3 jaar in Nederland te hebben gewoond, ik moet zeggen hij had aardig onder de knie. Na ook nog een te melige quiz met vragen varierend van "wat is de hoogste berg in Australie (euh...) tot het is bruin van onder en groen van boven en staat langs de kant van de weg (deze kon ik zomaar beantwoorden :-)) te hebben gespeeld waren we terug in Darwin, waar we met een groepje (goedkope) pizza's zijn gaan eten en ons vochtgehalte weer een beetje op peil hebben gebracht met een ijskoud biertje :-). Vandaag was een beetje een luie dag, ik heb mijn was gedaan (ja, ja, dat gaat gewoon door), mijn backpack gereorganiseerd, wat zon gepakt in de middag en nu zit ik dus dit verhaal te tikken. Het is bijna bedtijd en morgen dus de trein in, waar ik na 25 uur (inclusief stops) zal aankomen in Alice Springs, ben erg benieuwd.

Tja, wederom excuses voor het lange verhaal. Ik had natuurlijk al veel eerder iets moeten plaatsen, maar zoals gezegd is het er even bij ingeschoten. Ik zal proberen mijn ervaringen bij Ayers Rock volgende week nog even de wereld in te slingeren.

Voor nu een groet vanuit een zeer warm Darwin!!
Marie-Louise