Bienvenue au Canada
Door: Marie-Louise
Blijf op de hoogte en volg Marie-Louise
30 Augustus 2015 | Canada, Québec
Het is ongelofelijk hoe snel de tijd gaat, ik ben alweer bijna 1 week in Canada en inmiddels ook al enigszins geacclimatiseerd (ik begin zowaar mensen te verstaan als ze me in het Frans aanspreken maar terugspreken, vind ik nog wel een dingetje :-)).
Om bij het begin te beginnen…vorige week dinsdag vertrok de vlucht met wat vertraging richting Montreal. In ongeveer 6,5 uur vlogen we deze kant uit. De eerste aanblik van het Canadese landschap deed me toch echt aan Nederland denken, plat als een dubbeltje, uitgestrekte akkers en veel groene weilanden.
Er was wat oponthoud voordat iedereen het vliegtuig uit mocht en daarna begon het “grote wachten”. Hoewel best efficiënt geregeld (ik hou er van), waren er overduidelijk meerdere vliegtuigen die op het zelfde moment hun “vrachtje” hadden gelost. Er stonden rijen waar de nieuwe attractie in de Efteling nog een puntje aan kan zuigen! Voetje voor voetje schoven we langzamerhand naar het beloofde land! De douane beambte maakten overuren! Ik bleef er maar rustig onder, ben lekker opgeschoten in mijn boek dat dan weer wel. Na bijna 2 uur (!) wachten, mocht ik dan eindelijk mezelf melden bij de douane en kreeg ik de altijd gastvrije vragen “wat kom je doen, hoe lang blijf je en wanneer ga je weer weg” voorgeschoteld.
Door de enorme vertraging bij de douane was onze vlucht inmiddels van de schermen verdwenen en ik had geen flauw idee waar ik mijn bagage kon vinden. Gelukkig werd dat snel opgelost en kon ik mijn tas van de band plukken, wel zo prettig als je bagage dezelfde kant mee is opgekomen. Ik had al gelezen dat ik een bus naar het centrum van Montreal kon nemen en dat deze vlak bij mijn hotel stopte. Terwijl ik een beetje stond te hannesen met Canadese dollars kwam er een jongen op me af die me zijn buskaartje gaf “hier gebruik deze maar, is nog geldig om terug te stad in te gaan”. Vriendelijke jongens die Canadezen
Inmiddels was ik helemaal ontregeld, het was voor mijn half 3 ‘s nachts, half 9 ‘s avonds in Montreal toen ik in het hotel aan kwam. Hoewel ik ontzettend moe was, had ik ook trek dus op een terrasje wat gegeten en een klein glaasje wijn erbij….ik was er, het avontuur kon nu echt beginnen!
Na een goede nachtrust was het de volgende ochtend tijd om de stad te gaan verkennen. Even wat feitjes: Montreal, gesticht in 1642, is de grootste stad van de provincie Quebec en na Toronto de grootste stad van Canada. Er wonen in Montreal ongeveer 1.700.000 mensen. Er wordt zowel Frans als Engels gesproken. De stad blinkt niet uit in schoonheid, ten minste in mijn ogen dan, maar er hangt een enorm relaxte sfeer.
Op mijn eerste dag in deze stad bezoek ik Vieux-Montréal, oftewel Oud-Montreal. Mijn hotel ligt heel centraal in de stad en dus loop ik in ongeveer een kwartiertje hier naar toe. Ik dwaal eerst wat rond in straatjes…wat een rust hangt er hier! Dat verandert wanneer ik richting de hoogtepunten van dit stadsgedeelte ga, namelijk Hôtel de Ville (het stadhuis) en Basilique Notre-Dame de Montréal. Over smaak valt te twisten, van buiten is de Basilique niet noemenswaardig prachtig, maar binnen word je omver geblazen door de pracht en praal. De kleuren, het goud, het licht, het is overdonderend mooi. Helaas beschikt deze Basiliek ook over waarschijnlijk de slechtst spelende organist ever…ik gok dat hij eigenlijk ambities heeft om doedelzak te spelen, want dat zijn min of meer de geluiden die er worden voortgebracht. Het is een raar soort spookachtig geluid, een soort piep aan je oren, wat er niet echt aan bij draagt om toeristen binnen te houden, mijn advies…don’t give up the day-job!
Donderdag was een ronduit sportief dagje, mijn hotel beschikte over een prima gym en daar heb ik me ’s morgens eerst even in het zweet staan werken. Na een lekker ontbijtje heb ik een fiets gehuurd. Ze hebben hier hetzelfde principe als in Parijs (vast ook in Amsterdam, maar daar heb ik nooit zo op gelet). Je steekt je credit card in een apparaat, je krijgt een code, je kiest een fiets uit en vervolgens kun je op weg. Fietsen in Montreal is prima te doen, met hier en daar wel wat steile stukken. Ik moest ook even uitvissen hoe het nu zat met de fietspaden, die liggen er namelijk wel, niet zoveel als wij in Nederland hebben, maar toch genoeg om er goed mee vooruit te kunnen. Ze liggen alleen aan een kant, dus je hebt tegenliggers, maar het duurde niet lang voor ik vrolijk door de stad peddelde.
Eerste bestemming: Mont Royal, een heuvel waar veel wordt gefietst en hard gelopen. Bij tijd en wijle zijn de stukken steil! Op een fietsje met maar 3 versnellingen was het soms best pittig en moest ik flink op de pedalen staan, maar de RPM lessen wierpen nu z’n vruchten af! Op de top had ik een mooi uitzicht over de stad. De weg naar beneden was een genot!! Onder aan de heuvel word ik aangesproken door een Amerikaanse familie of het aan te raden is om met de fiets omhoog te gaan, ik zeg volmondig “ja”!
De volgende stop is Parc La Fontaine waar ik mijn fiets tijdelijk inlever en een broodje ga eten. Net op tijd want het begint keihard te regenen! Na de regenbui ziet alles er lekker opgefrist uit en eekhoorntjes sprinten over het gras. Ze zullen ze hier vast als een plaag zien, ik vind het alleen maar erg schattig. Ik pak weer een fiets en zet koers richting The Botanical Gardens. Deze behoren tot een van de belangrijkste van de wereld door z’n diversiteit. De Japanse tuin is erg mooi, in de rozentuin bloeit helaas maar weinig. De Chinese tuin vind ik persoonlijk wat kitscherig. Al met al zeker de moeite van een bezoek waar, maar The Botanical Gardens in Melbourne en Sydney blijven voor mij op nummer 1 staan.
Op mijn laatste dag in Montreal neem ik de metro richting Musée des beaux-arts de Montréal. Een mooi museum met een erg uiteenlopende collectie van schilderijen (oude meesters en modern) tot industriële vormgeving, bv. een stoel van Rietveld, ontwerpen van Philippe Starck, het is er allemaal. Ik blijf een paar uur in het museum en heb nog steeds niet alles gezien. Daarna trakteer ik mezelf op een lekkere lunch in het zonnetje en zie de Montreal-ers en toeristen aan me voorbij trekken! In de middag neem ik de metro naar Marché Jean Talon, een openlucht markt met groente, fruit etc. Het is er lekker druk en ik koop wat vers fruit en een kopje koffie. Ik waag me aan het einde van de middag nog even in de shopping malls, maar daar heb ik al gauw genoeg van. Zoals gezegd is Montreal een ontzettend relaxte stad, behalve in de malls, daar is het net zo hysterisch als in het winkelgebied van ieder andere grote stad. ’s Avonds lig ik redelijk op tijd in mijn bedje want ai…ik heb toch wel wat last van de jetlag.
Zaterdag…ok, vandaag ga ik mijn rental car ophalen. Een klein beetje spannend vind ik het wel, want…een automaat. Nu zullen de meesten van jullie denken “wat is daar nu spannend aan het te vinden?” , kan het ook niet uitleggen, het was een gevoel. Bij de rental company staat mijn tijdelijke nieuwe vriend te wachten, een Chrysler. Na de benodigde papieren in orde te hebben gemaakt, loop ik richting de auto…”oei, hij is best groot”. Ik had me helemaal ingesteld op een soort pook, wat krijg ik…een soort draaischijf… euhhhh, en nu… Naast me staat een nog grotere auto en een man die me wat vertwijfeld ziet kijken. “First time” vraagt hij…ik knik ja en geef aan dat ik altijd “manual” heb gereden en wat ik nu met zo’n draaiknop moet. Hij lacht zich eerst een breuk om dit blondje (hij vraagt me “are you from New Zealand/Australia?”, dat accent is dus toch blijven hangen…en ik vertel hem dat ik Nederlands ben, aahhhhh of course a Dutchie :-), you don’t need automatics, you do everything by bike!), maar begint me dan toch geduldig uit te leggen hoe een en ander werkt. Ok, na wat gestuntel met de stoel, de spiegels etc. ga ik op weg. Het gebeurt je dus 1x dat je keihard op de rem trapt, ok niet nodig, en 1x dat je teveel gas geeft…, oeps…, maar ach hebben we dat ook weer gehad. De stad uit blijft een beetje spannend, maar uiteindelijk worden de auto en ik “matties” en cruisen we richting Québec!
Om bij het begin te beginnen…vorige week dinsdag vertrok de vlucht met wat vertraging richting Montreal. In ongeveer 6,5 uur vlogen we deze kant uit. De eerste aanblik van het Canadese landschap deed me toch echt aan Nederland denken, plat als een dubbeltje, uitgestrekte akkers en veel groene weilanden.
Er was wat oponthoud voordat iedereen het vliegtuig uit mocht en daarna begon het “grote wachten”. Hoewel best efficiënt geregeld (ik hou er van), waren er overduidelijk meerdere vliegtuigen die op het zelfde moment hun “vrachtje” hadden gelost. Er stonden rijen waar de nieuwe attractie in de Efteling nog een puntje aan kan zuigen! Voetje voor voetje schoven we langzamerhand naar het beloofde land! De douane beambte maakten overuren! Ik bleef er maar rustig onder, ben lekker opgeschoten in mijn boek dat dan weer wel. Na bijna 2 uur (!) wachten, mocht ik dan eindelijk mezelf melden bij de douane en kreeg ik de altijd gastvrije vragen “wat kom je doen, hoe lang blijf je en wanneer ga je weer weg” voorgeschoteld.
Door de enorme vertraging bij de douane was onze vlucht inmiddels van de schermen verdwenen en ik had geen flauw idee waar ik mijn bagage kon vinden. Gelukkig werd dat snel opgelost en kon ik mijn tas van de band plukken, wel zo prettig als je bagage dezelfde kant mee is opgekomen. Ik had al gelezen dat ik een bus naar het centrum van Montreal kon nemen en dat deze vlak bij mijn hotel stopte. Terwijl ik een beetje stond te hannesen met Canadese dollars kwam er een jongen op me af die me zijn buskaartje gaf “hier gebruik deze maar, is nog geldig om terug te stad in te gaan”. Vriendelijke jongens die Canadezen
Inmiddels was ik helemaal ontregeld, het was voor mijn half 3 ‘s nachts, half 9 ‘s avonds in Montreal toen ik in het hotel aan kwam. Hoewel ik ontzettend moe was, had ik ook trek dus op een terrasje wat gegeten en een klein glaasje wijn erbij….ik was er, het avontuur kon nu echt beginnen!
Na een goede nachtrust was het de volgende ochtend tijd om de stad te gaan verkennen. Even wat feitjes: Montreal, gesticht in 1642, is de grootste stad van de provincie Quebec en na Toronto de grootste stad van Canada. Er wonen in Montreal ongeveer 1.700.000 mensen. Er wordt zowel Frans als Engels gesproken. De stad blinkt niet uit in schoonheid, ten minste in mijn ogen dan, maar er hangt een enorm relaxte sfeer.
Op mijn eerste dag in deze stad bezoek ik Vieux-Montréal, oftewel Oud-Montreal. Mijn hotel ligt heel centraal in de stad en dus loop ik in ongeveer een kwartiertje hier naar toe. Ik dwaal eerst wat rond in straatjes…wat een rust hangt er hier! Dat verandert wanneer ik richting de hoogtepunten van dit stadsgedeelte ga, namelijk Hôtel de Ville (het stadhuis) en Basilique Notre-Dame de Montréal. Over smaak valt te twisten, van buiten is de Basilique niet noemenswaardig prachtig, maar binnen word je omver geblazen door de pracht en praal. De kleuren, het goud, het licht, het is overdonderend mooi. Helaas beschikt deze Basiliek ook over waarschijnlijk de slechtst spelende organist ever…ik gok dat hij eigenlijk ambities heeft om doedelzak te spelen, want dat zijn min of meer de geluiden die er worden voortgebracht. Het is een raar soort spookachtig geluid, een soort piep aan je oren, wat er niet echt aan bij draagt om toeristen binnen te houden, mijn advies…don’t give up the day-job!
Donderdag was een ronduit sportief dagje, mijn hotel beschikte over een prima gym en daar heb ik me ’s morgens eerst even in het zweet staan werken. Na een lekker ontbijtje heb ik een fiets gehuurd. Ze hebben hier hetzelfde principe als in Parijs (vast ook in Amsterdam, maar daar heb ik nooit zo op gelet). Je steekt je credit card in een apparaat, je krijgt een code, je kiest een fiets uit en vervolgens kun je op weg. Fietsen in Montreal is prima te doen, met hier en daar wel wat steile stukken. Ik moest ook even uitvissen hoe het nu zat met de fietspaden, die liggen er namelijk wel, niet zoveel als wij in Nederland hebben, maar toch genoeg om er goed mee vooruit te kunnen. Ze liggen alleen aan een kant, dus je hebt tegenliggers, maar het duurde niet lang voor ik vrolijk door de stad peddelde.
Eerste bestemming: Mont Royal, een heuvel waar veel wordt gefietst en hard gelopen. Bij tijd en wijle zijn de stukken steil! Op een fietsje met maar 3 versnellingen was het soms best pittig en moest ik flink op de pedalen staan, maar de RPM lessen wierpen nu z’n vruchten af! Op de top had ik een mooi uitzicht over de stad. De weg naar beneden was een genot!! Onder aan de heuvel word ik aangesproken door een Amerikaanse familie of het aan te raden is om met de fiets omhoog te gaan, ik zeg volmondig “ja”!
De volgende stop is Parc La Fontaine waar ik mijn fiets tijdelijk inlever en een broodje ga eten. Net op tijd want het begint keihard te regenen! Na de regenbui ziet alles er lekker opgefrist uit en eekhoorntjes sprinten over het gras. Ze zullen ze hier vast als een plaag zien, ik vind het alleen maar erg schattig. Ik pak weer een fiets en zet koers richting The Botanical Gardens. Deze behoren tot een van de belangrijkste van de wereld door z’n diversiteit. De Japanse tuin is erg mooi, in de rozentuin bloeit helaas maar weinig. De Chinese tuin vind ik persoonlijk wat kitscherig. Al met al zeker de moeite van een bezoek waar, maar The Botanical Gardens in Melbourne en Sydney blijven voor mij op nummer 1 staan.
Op mijn laatste dag in Montreal neem ik de metro richting Musée des beaux-arts de Montréal. Een mooi museum met een erg uiteenlopende collectie van schilderijen (oude meesters en modern) tot industriële vormgeving, bv. een stoel van Rietveld, ontwerpen van Philippe Starck, het is er allemaal. Ik blijf een paar uur in het museum en heb nog steeds niet alles gezien. Daarna trakteer ik mezelf op een lekkere lunch in het zonnetje en zie de Montreal-ers en toeristen aan me voorbij trekken! In de middag neem ik de metro naar Marché Jean Talon, een openlucht markt met groente, fruit etc. Het is er lekker druk en ik koop wat vers fruit en een kopje koffie. Ik waag me aan het einde van de middag nog even in de shopping malls, maar daar heb ik al gauw genoeg van. Zoals gezegd is Montreal een ontzettend relaxte stad, behalve in de malls, daar is het net zo hysterisch als in het winkelgebied van ieder andere grote stad. ’s Avonds lig ik redelijk op tijd in mijn bedje want ai…ik heb toch wel wat last van de jetlag.
Zaterdag…ok, vandaag ga ik mijn rental car ophalen. Een klein beetje spannend vind ik het wel, want…een automaat. Nu zullen de meesten van jullie denken “wat is daar nu spannend aan het te vinden?” , kan het ook niet uitleggen, het was een gevoel. Bij de rental company staat mijn tijdelijke nieuwe vriend te wachten, een Chrysler. Na de benodigde papieren in orde te hebben gemaakt, loop ik richting de auto…”oei, hij is best groot”. Ik had me helemaal ingesteld op een soort pook, wat krijg ik…een soort draaischijf… euhhhh, en nu… Naast me staat een nog grotere auto en een man die me wat vertwijfeld ziet kijken. “First time” vraagt hij…ik knik ja en geef aan dat ik altijd “manual” heb gereden en wat ik nu met zo’n draaiknop moet. Hij lacht zich eerst een breuk om dit blondje (hij vraagt me “are you from New Zealand/Australia?”, dat accent is dus toch blijven hangen…en ik vertel hem dat ik Nederlands ben, aahhhhh of course a Dutchie :-), you don’t need automatics, you do everything by bike!), maar begint me dan toch geduldig uit te leggen hoe een en ander werkt. Ok, na wat gestuntel met de stoel, de spiegels etc. ga ik op weg. Het gebeurt je dus 1x dat je keihard op de rem trapt, ok niet nodig, en 1x dat je teveel gas geeft…, oeps…, maar ach hebben we dat ook weer gehad. De stad uit blijft een beetje spannend, maar uiteindelijk worden de auto en ik “matties” en cruisen we richting Québec!
-
30 Augustus 2015 - 16:51
Nanja:
Klinkt als heerlijk avontuur! Enjoy! -
30 Augustus 2015 - 17:16
H&J:
Toppertje !! Geweldig, ik wil ook op avontuur.
We zijn wel trots op je hoor, een automaat overwonnen. Tjonge jonge.
Heel veel plezier en veilige kilometers en dat van die melk - geen extra bewoners hoor !
dikke knuffels van ons -
30 Augustus 2015 - 17:57
Leo Slingerland:
Hallo Marie-Louise. We volgen met veel intersse je boeiend geschreven reisverslag. Goede reis naar Quebec. -
30 Augustus 2015 - 19:57
Chantal:
Mooie bak onder je derrière! Dat heb je goed geregeld.
Benieuwd naar je volgende avonturen! -
30 Augustus 2015 - 20:32
Mama:
Hallo Marie -Louise ik heb je verhaal gelezen heel veel succes met je automatisch vriend maar je moet toch zelf opletten Jessica heeft Skype in orde gemaakt ik zeg je tot skyps groetjes mama en jac -
30 Augustus 2015 - 22:59
Henk:
Hey M-L, goed verhaal zeg... ik zie een mooie toekomst voor jou als komisch schrijftalent!
Ik hoop wel dat jij een unieke geluidsopname heb gemaakt van de organist die doedelzak speelt. Op Youtube zou dat een grote hit kunnen worden.... of misschien ook niet?
Groetjes...
-
31 Augustus 2015 - 10:03
José:
Hoi Marie-Louise, kijk nu al met plezier uit naar je volgende reisverslag.
..... Lieve groet, José
-
31 Augustus 2015 - 12:41
Daan:
Heerlijk om jouw reisvehaal te lezen. Een prima tijdsbesteding voor de lunchpauze! Ik kijk nu al uit naar het volgende vehaal want ik krijg een flinke grijns op mijn gezicht door jouw humorvolle manier van schrijven. Veel plezier met de volgende avonturen. Liefs, Daan -
31 Augustus 2015 - 20:48
Chris:
Best dapper wat je daar allemaal in je eentje uitspookt. Nog een tip: ook bij een automaat moet je op tijd tanken. Veel plezier bij het vervolg van je reis. -
31 Augustus 2015 - 21:30
Tannie:
Dus nog plaats voor ons in je nieuwe vriendje? We are coming! Je schrijft veeeeeel te aanstekelijk!
Zet m op girlie! Dikke kus! -
01 September 2015 - 08:59
Margreet Ligthart Schenk:
Heey M.
Zo herkenbaar en zo ontzettend mooi en heerlijk!
Ik wil meer van jouw verhalen :-)
Liefs,
Margreet -
01 September 2015 - 15:42
Alexander:
Geweldig om je verhaal te lezen, geniet ervan! -
03 September 2015 - 22:39
Inge:
Hoi lieverd, hoe reageert je mattie op 'heeee gast' ...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
